Printen in drie dimensies

Het mag inmiddels geen geheim meer zijn dat ik met drones vlieg en deze zelf bouw. Bij het bouwen loop ik er echter vaak tegenaan dat specifieke onderdelen niet bestaan of niet te koop zijn in Europa. Daarom heb ik al jaren de wens om deze onderdelen zelf te maken. Hoe? Met een 3D-printer uiteraard!

Alvorens je kan 3D printen heb je wel een bestand nodig waar de 3D-printer mee overweg kan. Er zijn tal van leuke bestanden gratis via internet te downloaden, maar als je een specifiek onderdeel nodig hebt, is deze vaak nog niet "uitgevonden". Na wat zoek- en probeerwerk ben ik uitgekomen op het online softwarepakket TinkerCAD. In dit programma kun je aan de hand van basisvormen een compleet 3D-model maken, wat je vervolgens kunt exporteren als een 3D-bestand.

Slicen en supports

Een 3D-bestand kun je echter niet direct printen. Je moet het bestand zogezegd nog "slicen" aka in plakjes snijden. Tijdens dit proces geef je ook een groot aantal parameters mee zoals de printsnelheid, de dikte van de buitenranden hoe de binnenzijde van de print er uit moet zien etc. Wat ook belangrijk is, is aangeven of er gebruik van supports gemaakt moet worden.

Supports zijn stukjes print die niet tot het 3D-model behoren, maar ondersteuning geven op plaatsen waar de overhang meer dan 45 graden is. Op deze manier stort je 3D-print tijdens het printen niet in elkaar. Daarnaast kan een 3D-printer niet in de lucht printen, dan valt het simpelweg naar beneden.

Een 3D-printer

Inmiddels had ik mijn eerste 3D-modellen via TinkerCAD al ruimschoots ontworpen, maar had ik nog niet de beschikking over een printer. Deze kreeg ik (niet onverwacht) met mijn verjaardag, afgelopen december. Aangezien ik de markt al jaren volg, weet ik welke printers goed overeenkomen met mijn wensen en dus welke printer ik moest kiezen.

De keuze viel op de Creality CR20 Pro. Een printer die snel in elkaar te zetten is, zichzelf kan uitlijnen en eigenlijk direct kan printen. Een goede print is echter nooit gegarandeerd, afhankelijk van het materiaal dien je de juiste instellingen te gebruiken. Dit is een proces van vallen en opstaan.

Plastic en rubber

Op verzoek van zoonlief waren de eerste testprints allemaal gedownloade Pokémon figuurtjes. Samen hebben we staan kijken hoe de figuurtjes laag voor laag geprint werden. En hebben we voor iedere print andere instellingen gebruikt. Deze printjes waren allemaal van wit plastic, ook wel PLA genoemd. Deze rol van 200 gram werd met de printer meegeleverd.

Omdat racedrones nogal vaak neerstorten is het gebruik van hard plastic niet aan te raden. Dit breekt zogezegd "on impact". Daarom heb ik een rol filament van rubber aangeschaft. Dit materiaal blijft na printen flexibel en kan dus tegen een stootje.

Dquad Obsession racedrone

Een van de eerste racedrones die ik bouwde maakte gebruik van het Dquad Obsession frame. Dit is een heel elegant frame met een mooie aluminium rolkooi (zie bovenstaande foto) en staat erom bekend dat het zo sterk is als een tank. Het enige waar ik bij het bouwen van dit frame tegenaan loop is de beperkte ruimte voor elektronica. Daarom heb ik het bovenstaande houdertje voor een TBS videozender en een FrSky ontvanger ontworpen.

Presentatie over 3D printen

Mijn zoon Pim is inmiddels ook helemaal "hooked" aan 3D printen. Hij heeft zelfs een hele leuke presentatie op zijn school gegeven over dit onderwerp. We hebben samen een mooie PowerPoint gemaakt en hij had een heel scala printjes mee om te laten zien en te laten voelen aan zijn klasgenootjes.

Al met al is 3D printen bij ons thuis een hot topic. Of het nu drone-onderdelen, Pokémon poppetjes of attributen voor een Photobooth zijn, dat maakt niet uit. Het is zeker iets wat bij ons thuis een blijvertje is.